Urodziłam 09 sierpnia, w 42tc, podczas drugiego dnia wywoływania (podłączają człowieka pod oksytocynę w kroplówce, kładą na porodówce i przychodzą co chwilę z nadzieją, że może rozpocznie się poród). Pierwszy tydzień spędziłam w szpitalu, do domu wypisano nas Dla porównania zdjęcie z 1 sierpnia, w 41tc (potem już po ubrałam tę samą bluzkę, dlatego będziecie widzieli różnicę). Brzuch Mogłabym pokazać to zdjęcie i utrzymywać, że tak wyglądam. Ale to… ściema. Spłaszczenie jest wynikiem założenia pasa od mojej siostry. Założyłam go na próbę, gdy mierzyłam moje rzeczy sprzed ciąży i… równie szybko zdjęłam. Nie! Nie mogę w tym czymś oddychać, męczę się. Wolę naturalnie dojść do siebie. Pytałam położną o zdanie. Potwierdziła, że lepiej rzucić to w kąt, karmić dziecko, niech brzuch wystaje – trudno. Jeżeli będę szła NA BAL w ciągu tych 6 tygodni połogu – mogę na krótko ubrać pas, ale tylko wtedy. Nie mam się męczyć. Opowiedziałam o Ewce, o ćwiczeniach, o planie „skalpel” i aż się kobieta uśmiechnęła. Trzeba wyćwiczyć mięśnie, a nie je spłaszczać. Teraz pokażę Wam prawdę. Zdejmujemy to ustrojstwo… I w bluzce dla porównania: Moje odczucia – przy każdym karmieniu piję szklankę wody (min. 8 dziennie), – pocę się strasznie, ale to znak, że woda ze mnie wychodzi, – położna potwierdziła, że macica obkurcza się ekspresowo i karmienie sprawi, że niedługo będę jak modelka, a nawet piękniejsza – krwawienie – skąpo, ale wszystko jest ok, mam się nie zdziwić jak wróci ze zdwojoną siłą wkrótce, – nawał minął, nie czuję już twardości piersi, Mały ładnie wyciąga pokarm, – sen – mam w sobie taką moc, że nie mogę spać, nosi mnie, kazałam Michałowi na mnie krzyczeć, żebym szła spać, robię tabelę z karmieniami i ze swoim snem (minimum 6h dziennie, w czasie gdy Mały śpi lub gada po swojemu z tatą), bo nie dopilnuję tego i będzie źle – jem trochę inaczej niż wszyscy radzą, bo wg położnej mogę jeść to, co jadłam w ciąży (oczywiście minus wzdymające, alkohole, nikotyna, ostre przyprawy, cytrusy, orzechy i gazowane), kontrowersję wzbudzają wśród bliskich pomidory – ale Mały nie jest wysypany, więc jest ok i batonik Pawełek raz na 3 dni (cukier, bleh! nie wolno, ale położna pozwoliła) Waga i wymiary Ostatecznie w ciąży przybrałam z 67kg do 83,3kg, czyli 16,3kg. Po tygodniu na wadze zobaczyłam ok 74kg (waga w ubraniu, bo nie zamierzam dać się zwariować). Do wagi sprzed ciąży: 7kg Wymiary: brzuch – 94cm udo – 55cm biodra – 99cm biust – 104cm (mega Pamela ) Naje tego tygodnia 1. NIANIA Bez dwóch zdań. Hit. Nic dodać nic ująć. Leży w łóżeczku, a ja słyszę w kuchni Małego, widzę kiedy się rusza, słyszę kiedy ryczy wniebogłosy. Nie biegnę do łóżeczka z wywieszonym jęzorem, rozróżniam płacz na siku, na kupę, gugloty, śmiechy i inne odgłosy. 2. PSIKACZ TANTUM ROSA Większość pierwszego tygodnia spędziłam z szpitalu, gdzie warunki sanitarne nie pozwalały na podmywanie się za każdym razem, gdy korzysta się z toalety. Ktoś z Was, kiedyś poradził, żeby do zraszacza nalać przegotowanej wody, dodać saszetkę tantum rosa i psikać na ranę przy każdym korzystaniu z toalety. W szkole rodzenia mówili, że to mit, woda święcona, bujda. Ale mi ta bujda pomogła utrzymać higienę w szpitalu i przynosiła uglę (TR ma działanie przeciwbólowe). 3. RĘCZNIKI PAPIEROWE 6w1 z biedry Takie za 6,99 zł. Ludzie, one mnie uratowały. Są wydajne. Psikamy tym u góry ze zraszacza, uśmierzamy ból i osuszamy się ręcznikiem. Alleluja i do przodu. Ręcznik ma mnóstwo zastosowań o których nie miałam pojęcia i naprawdę starczył 1 na cały pobyt w szpitalu. Ba! On jeszcze wrócił ze mną do domu i służy dalej! 4. SUSZARKA Ile tego prania. Wszystko, co dostał Mały leci do prania, nasze ubrania, w domu nie ma przeciągów, więc ubrań schodzi od groma, Mały nie ulewa mocno, ale przebieramy go z rozsądkiem i sterta prania rośnie. Ikeo, dziękuję za tę suszarkę. 5. TYLKO I WYŁĄCZNIE ALWAYS No cóż. POdkłady tramwaje to swoją drogą, ale gdy już krwawienie się powoli unormuje polecam Alwaysy. Nie żadne Belle, Happy i inne Naturalsy, tylko Alwaysy. Dlaczego? Bo wszystko nas ciągnie, boli, obkurcza się na samą myśl o dziecku i te podpaski działają jak w reklamie. Chłoną, nie wysuszają, zmieniają się w żel, a nie trzymają wszystkiego na górze. Są genialne (a dla mnie to nowość, zazwyczaj używałam tamponów) na drugie, po podkładach wkładki. 6. ZIAJA DO BRZUCHA Jaki ten kremo-muso-coś ma poślizg, jakie to jest miłe w użyciu. Ludzie! Smaruję się po brzuchu z uśmiechem na ustach przy każdej wizycie w łazience. Nie wiem, czy działa, ale humor zdecydowanie poprawia. 7. MYDŁO DLA NAS I DLA GOŚCI Goście idą, goście idą – jeden z pałą drugi z dzidą. I goście dotykali różnych rzeczy, dlatego zaraz po zdjęciu butów zapraszamy wszystkich do łazienki. Stoi tam mydło i ręcznik papierowy (nowe użycie!). A potem można iść do dziecka. 8. ROGAL – nowe funkcje Do Mothercare napiszę chyba list dziękczynny. Moja poducha jest używana, kupiona za 50 zł i uważam, że jest to NAJLEPIEJ WYDANE 50 zł w moim życiu! W ciąży spałam przy rogalu, a teraz służy on jako podpórka do karmienia, na chwilę otoczenie dla Małego, gdy np. leży i na mnie patrzy. O rogalu i pozycjach do karmienia zrobię oddzielny wpis (ten blog chyba zmieni nazwę na dziecięcy ). Momenty tygodnia – po porodzie, gdy Michał spóźnił się na przecięcie pępowiny o minutę (zadzwoniłam o 14:01 do niego, o 14:10 urodziłam, wszedł na oddział minutę po) i usłyszałam jego ciepły i kochany głos, w tle płacz Pawła – było mi tak błogo i spokojnie na duszy jak nigdy w życiu – nerwy – ja zmęczona, na ostatnich nogach czyszcząca lustro (taa…) i Michał, którego muszę instruować i mówić gdzie co jest – wydawać komendy, drażni to jedną i drugą stronę, po 24h w domu przeszło mi i jemu, ustawiliśmy porządek i system działania i jest ok, nie drzemy się na siebie, jesteśmy spokojni, co nie zmienia faktu, że po pierwszej nocy Michał zastał rano taką listę rzeczy do zrobienia natychmiast i ganiał po mieście, żeby na koniec usłyszeć, że spierniczył sprawę i kupił złą rzecz (a kupił dobrą), dałam mu w kość w tym pierwszym dniu mocno – obraz Michała szykującego dla mnie jedzenie pt. „dieta żelaznej matki karmiącej”, poruszającego się po kuchni, biegnącego do sklepu, działającego na palnikach, parowarze, opiekaczu halogenowym, blenderze i tarce w tym samym momencie – Gucio witający mnie w domu jakbym wróciła po długiej podróży (bo wróciłam) Paweł – pierwsze zdjęcie – Michał – pierwszy filmik – Michał – pierwsze ubranko – Michał – pierwsza pielucha – Michał – pierwsze beknięcie – Michał – pierwsza kąpiel – Michał – pierwsze pociągnięcie za włosy – Gosia – pierwsza kupa na ubraniu – Gosia – pierwsze siuśki na ścianie – Pani Ewa, położna – pierwsze karmienie – Gosia – pierwsze noszenie – Michał Do załatwienia w tym tygodniu – cieszyć się szczęściem we czwórkę – kupić w Triumphie stanik do karmienia (jak to powiedziała mi Pani położna na patologii ciąży „afrykańskie piersi nie są w modzie Pani Małgosiu, proszę spać w biustonoszu”) – spać min 6-8h dziennie, słuchać męża, mamy, siostry i Was I na koniec coś, co sobie zażyczyłam i było na liście do kupienia. Małe kwiatki, drobne kwiatki do wazoniku na stół. Bo lubię. Ot co.