W praktyce często zdarza się, że powód sporządzając pozew samodzielnie, bez pomocy prawnika myli przesłanki do orzeczenia rozwodu z przyczynami rozwodu, pisząc np. że wnosi o rozwód z uwagi na odmienność charakterów. Jednak dla sądu najważniejsze jest zaistnienie przesłanki do rozwodu, a więc to czy doszło między małżonkami do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia. Przyczyny rozkładu pożycia nie są samodzielną podstawą powództwa o jeśli między małżonkami występuje owa odmienność charakterów to sąd bierze ją pod uwagę tylko w kontekście tego, czy wpłynęła ona na zupełny i trwały rozkład pożycia. Jeśli sąd dojdzie do wniosku, że istnieją wprawdzie między małżonkami kłótnie, sprzeczki, czy brak wzajemnego zrozumienia, będące przejawem odmienności charakterów, ale małżonkowie mimo to dalej utrzymują między sobą więź duchową, fizyczną i gospodarczą – nie orzeknie – przyczyna nie jest przesłanką do rozwodu, ale na skutek jej zaistnienia może nastąpić zupełny i trwały rozpad pożycia między małżonkami, a dopiero to może skutkować orzeczeniem rozwodu. W pozwie istotne jest to aby wykazać, że z małżonkiem nie utrzymujemy już kontaktów seksualnych, nie prowadzimy wspólnego gospodarstwa domowego oraz że nie ma między nami zrozumienia, zaufania, szacunku itp., a nie to dlaczego tak się tym czym są i jaki wpływ na rozwód mają przesłanki można przeczytać tutaj:Kiedy rozwód jest dopuszczalny – o przesłankach przy sporządzaniu pozwu i wykazywaniu, że nic już nas nie łączy, nie da się nie nawiązać do motywów jakie nami kierowały, a więc przyczyn przez które rozeszły się nasze drogi. Bo to właśnie przyczyna jak np. zdrada czy agresja niszczy relacje w małżeństwie, a to prowadzi do zaniku więzi, co z kolei daje podstawę do żądania mają jednak największe znaczenie dla ustalania winy rozkładu pożycia małżeńskiego. Sąd jest obowiązany zbadać jakie były przyczyny rozpadu małżeństwa i kto za nimi stoi. Jedynie wyjątkowo, jeśli pozwany zgadza się na rozwód, a małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może poprzestać na przesłuchaniu możemy podzielić na zawinione i niezawinione. I tak, o ile co do zasady zdrada jest przyczyną zawinioną, tak np. trudno winić za rozpad małżeństwa, małżonka u którego wykryto chorobę psychiczną i która tak wpłynęła na zachowanie małżonka, że oddalili się oni od siebie, nastąpił rozpad łączących ich więzi, co ostatecznie sprawiło, że drugi małżonek zażądał rozwodu. Ale tutaj też ważna uwaga – jeśli małżonek zataił chorobę przed ślubem, a stała się ona powodem rozkładu pożycia między małżonkami, może to uzasadniać przypisanie mu winy w spowodowaniu tego pozwie możemy przedstawić jedną przyczynę, może być ich też kilka. Sąd natomiast może orzekać na podstawie wszystkich wskazanych przez nas przyczyn, może wziąć pod uwagę tylko niektóre z nich, a może też w trakcie postępowania pojawić się zupełnie nowa przyczyna, która tak naprawdę jest pierwotną przyczyną rozkładu więzi i to właśnie ona będzie mieć znaczenie dla jeszcze raz powtarzam – pamiętajmy, że podstawa rozwodu jest zawsze jedna – jest nią zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego – niezależnie od tego jaka przyczyna spowodowała ten już do konkretów – ile spraw rozwodowych, tyle przyczyn. Nie da się ich zamknąć w jeden katalog. Są jednak takie, które częściej od innych powtarzają się w pozwach małżeńskaZdrada to nie tylko niedochowanie wierności poprzez cudzołóstwo. Mogą nią być także wszelkie zachowania małżonka wobec osoby trzeciej, które wykraczają poza przyjęte normy i jednorazowa zdrada może być przyczyną rozkładu pożycia jednak małżonek dopuścił się zdrady wiele lat temu (nieważne, czy jednorazowej czy dochodziło do tego wielokrotnie, a nawet wdał się w dłuższy romans), a mimo to jego współmałżonek kontynuował z nim pożycie przez dalsze lata małżeństwa, wiedząc że ten dopuścił się niewierności – nie może to być podstawą do obciążania zdradzającego małżonka winą z rozkład bowiem przypisać małżonkowi winę, musi zaistnieć związek przyczynowy między zdradą, a rozkładem pożycia. Jeśli więc mimo zdrady i wiedzy o niej małżonek kontynuował ze zdradzającym pożycie, zdrada nie miała wpływu na rozpad małżeństwa. Ma to szczególne znaczenie w przypadku gdy zdradzony małżonek, zachowuje sobie zarzut zdrady niejako na później, aby móc skorzystać z niego we właściwym czasie, chcąc się na niego powołać w pozwie o rozwód na wypadek późniejszego wywołania rozkładu z własnej winy (wyr. SN z 25 listopada 1960 r., IV CR 190/60).A co w sytuacji gdy małżonek po ślubie dał drugiej stronie przyzwolenie na niewierność w małżeństwie, ale potem uznał że jednak nie jest w stanie tego tolerować, a zdrady te wpłynęły na więź małżeńską, sprawiając, że małżonkowie zaczęli się od siebie zdrada stanowić może ważny powód do wykazania rozkładu pożycia małżeńskiego i to zawiniony przez małżonka który zdrady się dopuścił, a to dlatego że obowiązek wierności małżeńskiej nie jest zależny od uzgodnień małżonków, a wynika z przepisów prawa, a konkretniej z art. 23 KRO, który wskazuje obowiązki małżeńskie, a jednym z nich jest właśnie dochowanie tutaj mała uwaga: ze zdradą wiąże się czasem kwestia wątpliwości co do pochodzenia dziecka. Mężowie kobiet, które dopuściły się cudzołóstwa często w trakcie postępowania rozwodowego poddają w wątpliwość swoje ojcostwo, kwestionując pochodzenie dziecka z małżeństwa. Dlatego też zasadnym jest tu wskazać, że: w trakcie sprawy o rozwód mąż nie może kwestionować pochodzenia dziecka. Od tego jest osobne postępowanie o zaprzeczenie ojcostwa, a jeśli taki zarzut pojawi się w trakcie postępowania, sąd się powinien się nim stosowanie przemocy psychicznej lub fizycznejKategoria ta obejmuje szeroki zakres zachować jednego małżonka w stosunku do drugiego, od stosowania wyzwisk, gróźb, słowne poniżanie małżonka, aż po ciężkie pobicia, ale również gdy małżonek co prawda nie zachowuje się agresywnie w stosunku do drugiego małżonka, ale np. pod wpływem alkoholu bierze udział lub wszczyna bójki poza domem. Jeśli tylko takie zachowania sprawiły że u drugiego małżonka pojawił się stan niechęci, utraty zaufania czy rozżalenia, co w efekcie doprowadziło do rozkładu pożycia małżeńskiego, orzeczenie rozwodu jest światopoglądów i charakterówMałżeństwo powinno być przede wszystkim wspólnotą duchową na którą składają się między innymi wspólne spojrzenie na świat, podobne poglądy polityczne, społeczne, spójna i wspólna wizja przyszłości, podobne spojrzenie na kwestie rodzicielstwa i rozwoju sama niezgodność małżonków w tym zakresie nie jest przesłanką do orzekania rozwodu. Jeśli jednak różnice nie zostaną przezwyciężone w toku małżeństwa na zasadzie wypracowania kompromisu to mogą stać się przyczyną oddalania się małżonków od siebie co spowodować może rozkład pożycia, a tym samy da podstawy do orzeczenia rozkładu pożycia jest więc nie tyle różnica światopoglądów czy charakterów lecz jej konkretne przyczyny i koniec warto tu przytoczyć orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 15 stycznia 1952 r. (C 502/51) zgodnie z którym „gdy przyczyna niedobrania się małżeństwa leży tylko w charakterze powoda, a ujemne cechy jego charakteru (lekkomyślność, erotomania) należy uznać za zawinione przyczyny rozkładu małżeństwa, powód nie może opierać żądania rozwodu na twierdzeniu, że małżeństwo jest niedobrane”.NieróbstwoChodzi tu o sytuacje gdy małżonek będąc zdolny do pracy nie pracuje wcale lub pracuje w stopniu niedostatecznym, nawet jeśli dostarcza środków na utrzymanie rodziny, ale pochodzą one z pomocy dziadków, uprawiania spekulacji, wykorzystywania wcześniej zgromadzonych z takiego zachowania rozkład pożycia może być podstawą do orzeczenia rozwodu o ile oczywiście druga strona zwracała małżonkowi uwagę na niewłaściwość takiego zachowania i domagała się zmiany postawy psychicznaStan psychiki chorego małżonka nie przesądza o treści wyroku w sprawie o rozwód. Wszystko zależy od tego z jakiego rodzaju chorobą mamy do czynienia. I tak art. 12 § 1 KRO daje możliwość zawarcia związku małżeńskiego przez osobę dotkniętą chorobą psychiczną lub niedorozwojem jeżeli stan jej zdrowia nie pozostaje w sprzeczności z istotą i celami małżeństwa, z czego możemy wywnioskować że nie każde zaburzenie psychiczne powstałe w czasie trwania małżeństwa, stanowić może przyczynę rozkładu pożycia takich sprawach niezwykle ważne będzie powołanie biegłego z zakresu psychiatrii, celem stwierdzenia czy stan psychiczny strony odbiega od stanu normalnego, a następnie czy stan ten jest sprzeczny z istotą i celami małżeństwa. Dopiero na tej podstawie będzie można ocenić, czy może on być uznany za ważną przyczynę rozkładu pożycia należy uważać za ważny, a przy tym niezawiniony powód rozkładu pożycia potomstwa jest jednym z celów związku małżeńskiego, czy zatem małżonek może żądać od drugiego – bezpłodnego małżonka aby ten poddał się leczeniu mającemu na celu usunięcie przeszkód w posiadaniu dzieci? Ma on prawo oczekiwać, że w przypadku problemów chory małżonek podda się leczeniu, ale jego żądanie powinno się mieścić w granicach życiowego rozsądku, a zatem nie może wymagać aby współmałżonek poświecił własne zdrowie w imię posiadania takie zostało wyrażone przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2 grudnia 1959 r. (II CR 74/59), przy stanie faktycznym w którym mąż był zdania, że obowiązkiem jego żony było poddanie się leczeniu, a jej obawy związane ze skutkami kuracji były bezpodstawne. Żona zeznała przed sądem, że ze względu na nowotwór w okolicach narządów kobiecych obawiała się skutków radykalnej kuracji proponowanej przez jednego z lekarzy, tym bardziej że inni lekarze do których się zwracała wyrazili zastrzeżenia w tym zakresie. Sąd Najwyższy uznał, że nie można czynić żonie zarzutów z tego powodu, że zawahała się przed kuracją, która mogła się ujemnie odbić na jej zdrowiu, nawet jeśli wiedziała o pomyślnych rezultatach takiej kuracji przeprowadzonej u kogoś przyczynyDo innych przyczyn możemy zaliczyć głównie alkoholizm, narkomanię, hazard, impotencję, trudności finansowe, brak własnego mieszkania, a co za tym idzie ingerencję teściów w pożycie małżeńskie, czy trwonienie majątku, a ponadto:niewłaściwe zachowywanie się jednego z małżonków wobec członków rodziny drugiego małżonka, przejawiające się w znieważaniu, biciu, groźbach (wyr. SN z r., C 335/50),złe obchodzenie się współmałżonka z dziećmi drugiego małżonka (wyr. SN z r.,C 2031/54),złe prowadzenie się małżonka w przeszłości czego efektem było zarażenie chorobą weneryczną, w przypadku gdy choroba ta pozostawiła ślady w ciele co może stanowić zagrożenie dla współmałżonka lub przyszłego potomstwa, gdy małżonek niezarażony dowiedział się o tym i było to przyczyną zaniechania pożycia małżeńskiego (wyr. SN z r., II C 1492/53),złe prowadzenie się małżonka w przeszłości, bądź popełnienie przed zawarciem ślubu czynu w wysokim stopniu niemoralnego w sytuacji gdy współmałżonek uważał go za osobę bez skazy o wysokiej moralności, a pozyskanie informacji o takim zachowaniu wywołało u niego rozczarowanie i niechęć do małżonka (wyr. SN z r., C 538/49),oskarżenie męża przez żonę o kradzież przedmiotu ze wspólnego mieszkania i spowodowanie tym samym przeciwko niemu postępowania karnego, zakończonego wyrokiem uniewinniającym (wyr. SN z r., C 479/51),zmiana religii przez jednego z małżonków Czytaj też: Czy zmiana religii może być przyczyną rozwodu?